ถ้าจะบอกถึงที่มาของอาคารแบบ Modern คงต้องย้อนกลับไปในศตวรรษที่ 19 ในยุคปฏิวัติอุตสาหกรรมของประเทศในโลกตะวันตก  ซึ่งระบบการผลิตในสังคมยุคนั้นกำลังเปลี่ยนผ่านจากการใช้แรงงานมนุษย์เป็นเครื่องจักร  ส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อสังคมยุคนั้นในด้านต่างๆ เช่น  ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี  การขยายตัวของเมือง  เป็นต้น   ทำให้การออกแบบอาคารในยุคนั้น  ซึ่งนิยมอาคารสไตล์ Neo Classic ที่เป็นการหยิบยืมองค์ประกอบของสถาปัตยกรรมแบบ Classic มาใช้  เช่น  บ้านที่มีเสาโรมันหรือบัวประดับตกแต่ง เป็นต้น

ไม่สามารถตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวได้ซึ่งช่วงนี้เองกลุ่มสถาปนิก-วิศวกรหัวก้าวหน้า  จึงได้เสนอรูปแบบของอาคารสมัยใหม่ที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง  อันได้กลายมาเป็นอาคารแบบ Modern นั่นเอง

อาคารแบบ Modern เป็นอาคารที่มีแนวคิดในการออกแบบตอบสนองต่อประโยชน์ใช้สอยอย่างตรงไปตรงมาและมีเหตุผล  ดังวลีฮิตตั้งแต่ยุคนั้นว่า “Form Follows Function” โดยรูปแบบของอาคาร แบบ Modern จะลดทอนการประดับตกแต่งฟุ่มเฟือย  ที่ถูกมองว่าเกินความจำเป็นออกไป  ทำให้รูปแบบอาคารที่มีองค์ประกอบทาง เรขาคณิต (Geometry) พื้นฐานบริสุทธิ์อันเป็นลักษณะสากล (International Style)  ซึ่งการใช้องค์ประกอบทางเรขาคณิตนี้เองที่ทำให้อาคารแบบ Modern แต่ละอาคารมิได้ถูกจำกัดโดยกฎเกณฑ์ แบบแผน (Order) หรือ รูปแบบ (Form)  ตายตัวเหมือนกับอาคารสไตล์อื่นๆ จึงสามารถปรับเปลี่ยนได้หลากหลายรูปแบบตามความเหมาะสม  และตามจินตนาการการออกแบบของสถาปนิก   อาคารแบบ Modern ยังมีการใช้วัสดุอุตสาหกรรมสมัยใหม่  ซึ่งเป็นผลิตจากในยุคปฏิวัติอุตสาหกรรม  อาทิเช่น คอนกรีต  เหล็ก  กระจก  ทำให้อาคารมีลักษณะที่โปร่งโล่ง  แตกต่างจากอาคารในยุคก่อน  ก่อให้เกิดอิสรภาพในการออกแบบที่ว่าง (Space) และการจัดวางพื้นที่ใช้งาน (Function) ของอาคาร  นอกจากนี้อาคารแบบ Modern นั้นยังคงได้รับความนิยมจากสังคมต่อเนื่องมาจนถึงในยุคปัจจุบันกว่าแต่ก่อน  ซึ่งโดยธรรมชาติของบ้านไทยนั้น  ก็มีส่วนประกอบของบ้านที่เหมาะสมกับภูมิภาคในประเทศไทยอยู่แล้ว  ถ้ามีการนำจุดติและจุดเด่นของบ้านเรือนไทยมาประยุกต์ได้อย่างลงตัวแล้ว  ก็จะทำให้แบบบ้านไทยประยุกต์เป็นบ้านที่เหมาะกับความเป็นอยู่ของคนไทยได้ดีที่สุดด้วย

ที่มา : หนังสือ NEW HOME DESIGN & 41 Bestsellers Vol.4